Wyrok SN z dnia 30 stycznia 1996 r. sygn. II URN 54/95

Pracownicy jednostek wydzielonych z PKP, z którymi rozwiązano stosunek pracy w związku ze zmianami organizacyjnymi lub zmniejszeniem stanu zatrudnienia, nabywają prawo do przejścia na wcześniejszą emeryturę, pod warunkiem nieprzerwanego zatrudnienia w tych jednostkach przez 15 lat przed ich wydzieleniem z PKP, chociażby okres zatrudnienia osiągnęli w czasie pracy wykonywanej w tych jednostkach wydzielonych, przed rozwiązaniem w nich stosunku pracy (art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o zmianie ustawy o przedsiębiorstwie państwowym PKP - Dz. U. Nr 107, poz. 263).

Przewodniczący SSN: Kazimierz Jaśkowski

Sędziowie SN: Teresa Romer (sprawozdawca), Walerian Sanetra

Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Stefana Trautsolta, po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 1996 r. sprawy z wniosku Tadeusza G. przeciwko Centralnej Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w W. o wcześniejszą emeryturę kolejową, na skutek rewizji nadzwyczajnej Rzecznika Praw Obywatelskich - [...] od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia 5 lutego 1993 r., [...]

uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał Sądowi Wojewódzkiemu--Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie

Centralna Dyrekcja Okręgowa Kolei Państwowych w W. odmówiła Tadeuszowi G., urodzonemu 1 lipca 1936 r., przyznania wcześniejszej emerytury kolejowej, gdyż zdaniem tego organu wnioskodawca nie spełnił jednego z warunków określonych w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o zmianie ustawy o przedsiębiorstwie państwowym "Polskie Koleje Państwowe" (Dz. U. Nr 107, poz. 463), tj. nie posiadał 40-letniego okresu pracy w dniu 31 lipca 1991 r., w dniu wydzielenia Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego w Ł. z Przedsiębiorstwa PKP.