Wyrok SN z dnia 19 września 1996 r., sygn. I PRN 101/95

Pracodawcą prezesa sądu rejonowego jest sąd, w którym pełni on swoją funkcję.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy z powództwa Andrzeja M. przeciwko Skarbowi Państwa – Prezesowi Sądu Wojewódzkiego w K. o wynagrodzenie na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości S/C VII P 5320/483/95 od wyroku Sądu Rejonowego – Sądu Pracy w K. z dnia 25 kwietnia 1995 r. IV P 755/94 – uchylił zaskarżony wyrok w części uwzględniającej powództwo (pkt I i II) i oddalił powództwo.

Uzasadnienie

Powód Andrzej M. (po rozszerzeniu powództwa pismem z dnia 29 marca 1995 r.) domagał się zasądzenia od Prezesa Sądu Wojewódzkiego w K. kwoty 9.868,06 zł tytułem „zaległości w rewaloryzowaniu wynagrodzenia kwartalnego, w stosunku do zmieniającej się podstawy naliczenia za okres od nia 1 czerwca 1992 r. do dnia 31 marca 1994 r., wraz ze skapitalizowanymi odsetkami od tej kwoty, liczonych od 31 marca 1995 r.” Jednocześnie powód ograniczył żądanie pozwu o kwoty dobrowolnie wypłacone przez stronę pozwaną.

W uzasadnieniu powód podniósł między innymi, iż zasada rewaloryzacji wynagrodzeń sędziów jest zagwarantowana przepisami ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych. Zdaniem powoda zasada ta – wobec nieprzerwanego obowiązywania powyższej ustawy – nie może być skutecznie zmieniana przez przepisy innych ustaw regulujących działalność finansową państwa, i to często jeszcze dotyczące jej z mocą wsteczną.