Wyrok SN z dnia 11 lipca 1996 r. sygn. I PRN 103/96

Wynagrodzenie sędziego w latach 1992 i 1993 winno być ustalone na podstawie art. 71 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (jednolity tekst: Dz. U. z 1990 r., Nr 23, poz. 138 ze zm., obecnie Dz. U. z 1994 r., Nr 7, poz. 25 ze zm.) tylko w okresach od dnia 1 stycznia 1992 r. do dnia 9 marca 1992 r. i od dnia 1 stycznia 1993 r. do dnia 31 marca 1993 r. W pozostałych okresach to wynagrodzenie określały: art. 16 pkt 2 ustawy z dnia 25 stycznia 1992 r. o gospodarce finansowej państwa w 1992 r. (Dz. U. Nr 21, poz. 83), art. 28 ustawy budżetowej na 1992 r. z dnia 5 czerwca 1992 r. (Dz. U. Nr 50, poz. 229) i art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 30 grudnia 1992 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej w 1993 r. (Dz. U. z 1993 r., Nr 1, poz. 1).

Przewodniczący SSN: Maria Mańkowska

Sędziowie SN: Kazimierz Jaśkowski (sprawozdawca), Andrzej Kijowski

Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Jana Szewczyka, po rozpoznaniu w dniu 11 lipca 1996 r. sprawy z powództwa Iwony W.-S. przeciwko Sądowi Rejonowemu w S. o wynagrodzenie, na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości [...] od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Szczecinie z dnia 8 kwietnia 1994 r. [...]

1. uchylił zaskarżony wyrok i poprzedzający go wyrok Sądu Rejonowego-Sądu Pracy w Szczecinie z dnia 21 grudnia 1993 r. [...] w części dotyczącej wynagrodzenia za okresy od dnia 10 marca 1992 r. do dnia 31 grudnia 1992 r. i od dnia