Postanowienie SN z dnia 3 kwietnia 1996 r. sygn. III PO 7/96

W sprawie mianowanego pracownika Najwyższej Izby Kontroli o przywrócenie do pracy i wynagrodzenie za okres pozostawania bez pracy właściwy jest sąd pracy, jeżeli nie było decyzji o rozwiązaniu stosunku pracy.

Przewodniczący Sędzia SN: Jerzy Kwaśniewski (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Andrzej Kijowski, Andrzej Wróbel

przedstawiciel Ministerstwa Sprawiedliwości Zdzisław Zaziemski

przedstawiciel Najwyższej Izby Kontroli Małgorzata Borkowska

Kolegium Kompetencyjne przy Sądzie Najwyższym, z udziałem prokuratora Waldemara Grudzieckiego, po rozpoznaniu w dniu 3 kwietnia 1996 r. na posiedzeniu jawnym sprawy z wniosku Haliny Z. o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego, między Najwyższą Izbą Kontroli w Warszawie a Sądem Wojewódzkim-Sądem Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie o ustalenie organu właściwego do rozpoznania sprawy o przywrócenie do pracy oraz o wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy.

postanowił:

uznać, że Sąd Rejonowy dla Warszawy-Pragi, Sąd Pracy jest właściwy do rozpoznania sprawy Haliny Z. o przywrócenie do pracy oraz o wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy przeciwko Najwyższej Izbie Kontroli w Warszawie.

Uzasadnienie

We wniosku z dnia 29 lutego 1996 r. Halina Z. wystąpiła o rozpatrzenie negatywnego sporu kompetencyjnego między Najwyższą Izbą Kontroli a Sądem i ustalenie, że do rozpoznania jej sprawy o przywrócenie do pracy w Najwyższej Izbie Kontroli oraz o wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy właściwy jest Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie.