Uchwała SN z dnia 6 września 1996 r., sygn. III CZP 99/96

Sąd Najwyższy w sprawie z wniosku Narodowego Banku Polskiego w Warszawie z udziałem Banku Spółdzielczego w Wieczfni Kościelnej, Banku Spółdzielczego w Ciechanowie, Banku Gospodarki Żywnościowej w Ciechanowie, Banku Spółdzielczego Rzemiosła we Wrocławiu, Banku „Agrobank” S.A. w Warszawie i Banku Spółdzielczego w Ciechanowcu o zatwierdzenie układu z wierzycielami po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przedstawionego przez Sąd Apelacyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 3 kwietnia 1996 r. I ACr 39/96 do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

„Czy określone w art. 111 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. – Prawo bankowe (j.t. Dz.U. z 1992 r. nr 72, poz. 353 ze zm.) skutki ogłoszenia upadłości banku spółdzielczego pozbawiają ten bank uprawnień do składania propozycji układowych i zawarcia układu z wierzycielami, a jeśli tak, to kto jest legitymowany do zgłoszenia takich propozycji i zawarcia układu na podstawie art. 112 prawa bankowego?”

podjął następującą uchwałę:

W postępowaniu układowym upadły bank reprezentowany jest przez syndyka.