Wyrok SN z dnia 7 czerwca 1995 r. sygn. II URN 56/94

Prawo do emerytury powstaje z dniem zaprzestania pobierania zasiłku chorobowego, chociażby pracownik pobierający ten zasiłek spełniał już wcześniej wszystkie warunki wymagane do nabycia tego prawa (art. 76 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin - Dz. U. Nr 40, poz. 267 ze zm.).

Przewodniczący SSN: Teresa Romer

Sędziowie SN: Janusz Łętowski, Maria Tyszel (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 1995 r., sprawy z wniosku Zdzisława A. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. o wysokość emerytury, na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Pracy i Polityki Socjalnej [...] od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku z siedzibą w Gdyni z dnia 7 lipca 1994 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok oraz poprzedzającą go decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w G. z dnia 31 sierpnia 1993 r. [...] i sprawę przekazał temuż organowi do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 31 sierpnia 1993 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych w G. od-mówił dokonania ponownego ustalenia podstawy wymiaru wcześniejszej emerytury pobieranej przez Zdzisława A., urodzonego 10 maja 1932 r., od dnia 8 listopada 1990 r., poprzez uwzględnienie faktycznej równowartości dodatku dewizowego wypłaconego mu w okresie od 1 stycznia 1979 r. do 31 grudnia 1981 r., tj. w okresie, z którego zarobki zostały przyjęte za podstawę wymiaru jego świadczenia.