Uchwała SN z dnia 22 września 1995 r., sygn. III CZP 118/95

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Beaty Wioletty Z. przeciwko Emilii Z. o ustalenie po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przedstawionego przez Sąd Apelacyjny we Wrocławiu postanowieniem z dnia 7 lipca 1995 r. I ACz 501/95 do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

„1. Czy na podstawie art. 189 k.p.c. możliwe jest dochodzenie ustalenia płci transseksualisty?

W wypadku pozytywnej odpowiedzi:

2. Jaki jest krąg podmiotów legitymowanych biernie?”

podjął następującą uchwałę:

Dopuszczalne jest dochodzenie w procesie ustalenia płci transseksualisty (art. 189 k.p.c.); pozwanymi w sprawie powinni być rodzice powoda.

Uzasadnienie

W pozwie wniesionym przeciwko matce powódka domagała się ustalenia, że jest płci męskiej. W uzasadnieniu twierdziła, że w Urzędzie Stanu Cywilnego w sporządzonym jej akcie urodzenia wpisano płeć żeńską oraz imiona Beata Wioletta, a tymczasem po terapii hormonalnej i po zabiegu chirurgicznym (mastektomia), realizuje rolę społeczną męską i używa imienia Andrzej; zatem niezbędne jest uregulowanie jej stanu cywilnego, w szczególności sporządzenie aktu urodzenia i ujęcie w nim zmianę płci żeńskiej na męską, zmianę imienia „Beaty, Wioletty” na „Andrzej” i zmianę końcówki nazwiska.