Uchwała SN z dnia 23 sierpnia 1995 r., sygn. III CZP 96/95

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Gminy Miejskiej K. przeciwko Lechowi i Krystynie M. o zapłatę po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przedstawionego przez Sąd Wojewódzki w Płocku postanowieniem z dnia 12 kwietnia 1995 r. I CR 55/95 do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

„Czy art. 358¹ § 3 k.c. może być podstawą zmiany wysokości opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste za okres do 8 grudnia 1994 r.?”

podjął następującą uchwałę:

Art. 358¹ § 3 k.c. nie znajduje zastosowania do opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste (także za okres do dnia 8 grudnia 1994 r.).

Uzasadnienie

Przedstawione Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne wynikło z następującego stanu faktycznego.

Gmina Miejska K. wystąpiła przeciwko Lechowi i Krystynie małż. M. z powództwem o zapłatę kwoty 562.400 dawnych złotych tytułem opłaty za okres 1994 roku za wieczyste użytkowanie działki gruntu gminnego o pow. 544 m, położonej w granicach administracyjnych miasta K. Według pozwu Gmina zaktualizowała cenę gruntu oświadczeniem z 6.III.1992 r., w związku z czym zażądała od pozwanych wyższej niż dotąd opłaty za wieczyste użytkowanie działki, ale spotkała się z odmową zapłaty.