Wyrok SN z dnia 28 września 1994 r. sygn. I PRN 61/94

Na podstawie art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c. sąd może zawiesić postępowanie w sprawie cywilnej także w przypadku przedstawienia Trybunałowi Konstytucyjnemu przez sąd w innej sprawie pytania prawnego dotyczącego zgodności z Konstytucją ustawy, która ma być zastosowana.

Przewodniczący SSN: Stefania Szymańska

Sędziowie SN: Józef Iwulski (sprawozdawca), Adam Józefowicz

Sąd Najwyższy, przy udziale prokuratora Stefana Trautsolta, po rozpoznaniu w dniu 28 września 1994 r. sprawy z powództwa Bogdana S. przeciwko Sądowi Rejonowemu w S. o wynagrodzenie, na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości [...] od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Szczecinie z dnia 15 kwietnia 1994 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok oraz poprzedzający go wyrok Sądu Rejonowego-Sądu Pracy w Stargardzie Szczecińskim z dnia 14 lutego 1994 r., [...] i przekazał sprawę Sądowi Rejonowemu-Sądowi Pracy w Stargardzie Szczecińskim do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Stargardzie Szczecińskim, wyrokiem z dnia 14 lutego 1994 r., [...], zasądził od pozwanego Sądu Rejonowego w S. na rzecz powoda Bogdana S. kwotę 18 650 600 zł z odsetkami, tytułem wyrównania wynagrodzenia za okres od 1 czerwca 1992 r. do 31 grudnia 1992 r., oddalając powództwo w pozostałym zakresie. Sąd Rejonowy ustalił, że powód jest zatrudniony jako sędzia i w opisanym wyżej okresie strona pozwana wypłacała mu wynagrodzenie za pracę sprzecznie z art. 71 § 1 Prawa o ustroju sądów powszechnych (jednolity tekst: Dz. U. z 1990 r., Nr 23, poz. 138) oraz sprzecznie z rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 września 1990 r. w sprawie wynagradzania sędziów sądów powszechnych oraz asesorów i aplikantów sądowych (Dz. U. Nr 66, poz. 392). Strona pozwana do obliczania wynagrodzenia powoda przyjmowała niższą podstawę niż wynikającą z przeciętnego wynagrodzenia w sferze produkcji materialnej w gospodarce narodowej z poprzedniego kwartału. Sąd Rejonowy uznał, że powyższe przepisy są szczególne i jako takie mają pierwszeństwo przed przepisami ustawy budżetowej na rok 1992 r., która za podstawę wynagrodzenia sędziów przyjęła przeciętne wynagrodzenie w sferze produkcji materialnej (bez wypłat z zysku) w I kwartale 1992 r. Zdaniem Sądu Rejonowego tylko Prawo o ustroju sądów powszechnych stanowi podstawę roszczeń i obowiązków sędziów, w przeciwieństwie do ustawy budżetowej, która skierowana jest do organów Państwa.