Uchwała SN z dnia 2 marca 1994 r., sygn. I PZP 4/94

Sąd Najwyższy przy udziale prokuratora w sprawie z powództwa Zofii G. przeciwko Miejskiej Bibliotece Publicznej w R. o odprawę po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi postanowieniem z dnia 30 kwietnia 1993 r. VII Pr 202/93 do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

„Czy pracownik nabywa prawo do odprawy rentowej w sytuacji, gdy strony łączyła umowa o pracę na czas określony bez prawa do wcześniejszego jej wypowiedzenia, a po upływie terminu, na który umowa ta została zawarta, pracownik nie podjął dalszego zatrudnienia i utrzymuje się wyłącznie z przyznanej mu wcześniej renty inwalidzkiej?”

podjął następującą uchwałę:

Pozostawanie w stosunku pracy z jednoczesnym pobieraniem renty inwalidzkiej wyłącza możliwość przyznania pracownikowi odprawy rentowej w razie rozwiązania stosunku pracy.

Uzasadnienie

Powódka Zofia C. żądała zasądzenia od Miejskiej Biblioteki Publicznej w R. kwoty 4.275.000 zł. tytułem odprawy w związku z przejściem na rentę inwalidzką.

Sąd Rejonowy – Sąd Pracy w Radomsku wyrokiem z 11.II.1993 r. oddalił powództwo uznając, że powódka nie spełnia warunku rozwiązania stosunku pracy w związku z przejściem na rentę inwalidzką przewidzianego w § 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Kultury i Sztuki z 31.III.1992 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników instytucji kultury prowadzących gospodarkę finansową na zasadach ustalonych dla zakładów budżetowych (Dz.U. nr 35, poz. 152), gdyż przyznanie renty inwalidzkiej nastąpiło decyzją Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w T. z dnia 20.VIII.1992 r., natomiast stosunek pracy z powódką ustał z dniem 31.XII.1992 r., bez związku z przejściem powódki na rentę inwalidzką.