Wyrok SN z dnia 23 czerwca 1994 r. sygn. III ARN 36/94

Przychód uzyskany przez osobę prawną nie podlega zmniejszeniu o kwotę wydatków poniesionych przez tę osobę na czynsz dzierżawny lokalu użytkowego i odpisy amortyzacyjne, jako koszt uzyskania przychodu, jeżeli wydatki te zostały jej zwrócone przez osobę trzecią zgodnie z zawartą między nimi umową.

Przewodniczący SSN: Adam Józefowicz

Sędziowie SN: Kazimierz Jaśkowski, Jerzy Kwaśniewski, Janusz Łętowski, Andrzej Wróbel (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Waldemara Grudzieckiego, po rozpoznaniu w dniu 23 czerwca 1994 r. sprawy ze skargi „L-A” Spółki z o.o. w L. na decyzję Izby Skarbowej w L. z dnia 7 maja 1993 r. [...] w przedmiocie wymiaru podatku dochodowego za okres od 1 stycznia do 30 czerwca 1992 r. na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości [...] od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego-Ośrodka Zamiejscowego we Wrocławiu z dnia 30 listopada 1993 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał do ponownego rozpoznania Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu-Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu.

Uzasadnienie

Urząd Skarbowy w L. decyzją [...] z dnia 18 stycznia 1993 r. określił wysokość nie wykonanego przez „L-A” Spółkę z o.o. w L. zobowiązania podatkowego z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za okres od 1 stycznia do 30 czerwca 1992 r. na kwotę 687.981.000 zł i należne z tego tytułu odsetki na kwotę 242.334.000 zł. Zaległość podatkowa powstała na skutek:

a. zaliczenia przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów kwoty 1.618.155.000 zł wpłaconej na poczet przygotowania obcego obiektu dla potrzeb banku, który miał być założony i prowadzony,

b. nieobjęcia podstawą opodatkowania przychodu ze sprzedaży sześciu samochodów osobowych marki „Polonez” w kwocie 35.128.000 zł,

c. nie wliczenia do dochodu kwoty 66.675.000 zł za drugi kwartał 1992 r. z tytułu rozliczeń przychodów z umowy zawartej ze Spółką „A-B” z dnia 16 stycznia 1992 r.