Wyrok SN z dnia 25 maja 1994 r. sygn. II PRN 2/94

Roszczenie górnika inwalidy III grupy wskutek wypadku przy pracy o rentę uzupełniającą byłoby uzasadnione, gdyby renta wypadkowa oraz zarobki, które górnik mógłby osiągnąć dzięki zachowanej częściowo zdolności do zatrudnienia, były w sumie niższe niż hipotetycznie wyliczona emerytura górnicza.

Przewodniczący SSN: Krzysztof Kolasiński (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Stefania Szymańska, Maria Tyszel

Sąd Najwyższy przy udziale prokuratora Jana Szewczyka, po rozpoznaniu w dniu 25 maja 1994 r. sprawy z powództwa Zdzisława M. przeciwko Kopalni Węgla Kamiennego "K." w K. o rentę uzupełniającą z tytułu wypadku przy pracy, na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości [...] od wyroku Sądu Apelacyjnego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach z dnia 30 czerwca 1993 r. [...],