Uchwała SN z dnia 10 maja 1994 r., sygn. III CZP 62/94

Sąd Najwyższy w sprawie z wniosku Gminy G. z udziałem Janiny P., Romana P. i Czesławy C. o rozgraniczenie po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Tarnobrzegu z/s w Sandomierzu postanowieniem z dnia 10 marca 1994 r. I Cr 65/94 do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

„Czy w sprawie o rozgraniczenie działki stanowiącej drogę gminną w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 3 i art. 7 ustawy z dnia 21 marca 1985 roku o drogach publicznych (Dz.U. nr 14, poz. 60), której stan prawny (własności) nie jest uregulowany z działkami stanowiącymi własność osób fizycznych – zachodzi konieczność przeprowadzenia postępowania w celu ustalenia właściciela tej działki i wezwania go do udziału w sprawie w roli uczestnika postępowania, czy też ze względu na treść art. 22 ust. 1 pkt 2 i art. 23 ust. 4 ww. ustawy w związku z art. 1 pkt 28 lit. f, i ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. nr 34, poz. 198) taka potrzeba nie zachodzi?”