Uchwała SN z dnia 8 listopada 1993 r., sygn. II UZP 21/93

Przewodniczący: sędzia SN J. Łętowski. Sędziowie SN: A. Filcek, S. Szymańska (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora W. Bryndy, w sprawie z wniosku Elżbiety S. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych - Oddział w W. o wzrost emerytury, po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Apelacyjny we Wrocławiu, postanowieniem z dnia 24 marca 1993 r. sygn. akt (...), do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c:

Czy 3-letni okres, z którego wynagrodzenie stanowić może podstawę wymiaru obliczonego ponownie świadczenia zgodnie z art. 33 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadachustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 104, poz. 450 ze zm.), przypadać musi na okres ostatnich 12 lat kalendarzowych przed zgłoszeniem wniosku o przyznanie prawa do emerytury, czy na okres ostatnich 12 lat przed zgłoszeniem wniosku o wypłatę świadczenia, jeżeli mimo przyznania prawa do emerytury uprawniony nie pobierał świadczenia, pozostając w zatrudnieniu?"