Uchwała SN z dnia 23 kwietnia 1993 r., sygn. III CZP 36/93

Przewodniczący: sędzia SN T. Żyznowski. Sędziowie SN: J. Gudowski (sprawozdawca), J. Majewska.

Sąd Najwyższy w sprawie z wniosku Janiny i Tadeusza małż. Ł. oraz Marka Ł., z udziałem Teresy i Wacława małż. B., o zezwolenie na dokonanie czynności przekraczającej zwykły zarząd rzeczą wspólną, po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Jeleniej Górze, postanowieniem z dnia 22 lutego 1993 r. sygn. akt (...), do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

Czy prawomocny wyrok, uwzględniający powództwo negatoryjne (art. 222 § 2 k.c.) jednego ze współwłaścicieli małego domu mieszkalnego i współużytkownika wieczystego działki gruntu, zakazujący drugiemu z nich dokonywania zmian społeczno-gospodarczego przeznaczenia części wspólnego domu mieszkalnego poprzez przebudowę określonego pomieszczenia (pozostającego w jego wyłącznym użytkowaniu) w celu prowadzenia działalności handlowo-usługowej, z nakazaniem doprowadzenia tego pomieszczenia do stanu poprzedniego ma powagę rzeczy osądzonej (art. 366 k.p.c.) i stoi na przeszkodzie nowemu postępowaniu z wniosku drugiego z nich o rozstrzygnięcie na podstawie z art. 199 zd. 2 k.c., że w lokalu adaptowanym w toku poprzedniej sprawy będzie mógł bez zgody współwłaściciela nadal prowadzić działalność gospodarczą handlowo-usługową, o zmienionym wszakże asortymencie towarów i rodzaju usług, lecz o porównywalnym stopniu uciążliwości dla drugiego z nich?