Uchwała Składu 7 Sędziów SN z dnia 30 grudnia 1993 r., sygn. III CZP 146/93

Sąd Najwyższy przy udziale Prokuratora rozpoznał wniosek Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 8 października 1993 r. Nr Kw. Pr. 4121/16/93/C o rozstrzygnięcie następującego zagadnienia prawnego:

„Czy podpis wystawcy weksla, o którym mowa w art. 1 pkt 8 prawa wekslowego, musi być czytelny i obejmować co najmniej nazwisko wystawcy?”

i podjął następującą uchwałę:

Podpis wystawcy weksla musi obejmować co najmniej nazwisko. Prawo wekslowe nie wymaga dla ważności weksla, aby podpis był czytelny. Podpis nieczytelny powinien jednak być złożony w formie zwykle używanej przez wystawcę.

Uzasadnienie

Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego, wnosząc o podjęcie uchwały mającej na celu wyjaśnienie pojęcia podpisu wystawcy weksla, twierdził, że pojęcie to – wobec braku w prawie polskim definicji legalnej podpisu – wywołuje w praktyce sądów powszechnych wątpliwości o istotnym znaczeniu z punktu widzenia prawidłowości i jednolitości stosowania prawa. Wysunął przy tym sugestię, że stanowisko doktryny, zwłaszcza przedwojennej, przyjmujące, iż podpis oznacza szereg znaków graficznych, które według prawideł pewnego systemu pisania tworzą obraz brzmienia danego nazwiska, a które zamieszczono na dokumencie za pomocą techniki, oddającej indywidualne właściwości piszącego – może nie odpowiadać wymogom nowoczesnego obrotu prawnego. W związku z tym wskazał na potrzeby wyjaśnienia czy podpis w rozumieniu art. 1 pkt 8 prawa wekslowego musi być czytelny i obejmować co najmniej nazwisko wystawcy, czy też podpisem tym jest jakikolwiek znak graficzny indywidualizujący wystawcę, a więc także parafa, skrót podpisu czy inicjały.

I. O podpisie jest mowa nie tylko w art. 1 pkt 8 ustawy z 28.IV.1936 r. – Prawo wekslowe (Dz.U. nr 37, poz. 282), lecz także w innych przepisach tej ustawy, w przepisach kodeksu cywilnego, kodeksu handlowego, kodeksu postępowania cywilnego, ustawy z 28.IV.1936 r. – Prawo czekowe (Dz.U. nr 37, poz. 283), ustawy z 14.II.1991 r. – Prawo o notariacie (Dz.U. nr 22, poz. 91) oraz w przepisach innych aktów normatywnych wchodzących w skład systemu prawa cywilnego. W żadnym z tych aktów ustawodawca nie zamieścił definicji podpisu.