Wyrok SN z dnia 4 listopada 1992 r., sygn. III KRN 164/92

Sprawca skazany przy zastosowaniu art. 61 k.k. nie jest sprawcą skazanym w warunkach określonych w art. 60 § 1 k.k. w rozumieniu art. 60 § 2 k.k.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 1992 r. sprawy Mariusza M., oskarżonego z art. 203 § 1 k.k. w zw. z art. 60 § 2 k.k. oraz w zw. z art. 10 § 2 k.k., z powodu rewizji nadzwyczajnej, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na korzyść Mariusza M., od wyroku Sądu Rejonowego w K. z dnia 2 października 1990 r. – I. zmienił zaskarżony wyrok w pkt 1 w ten sposób, że Mariusza M. uznał za winnego czynu opisanego w pkt 1 aktu oskarżenia z tą zmianą, iż czynów tych dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności za podobne przestępstwo umyślne – czym dopuścił się występku określonego w art. 203 § 1 k.k. w zw. z art. 60 § 1 k.k. i zw. z art. 58 k.k., i za to na podstawić art. 203 § 1 k.k. w zw. z art. 60 § 1 k.k. oraz art. 36 § 2 i 3 k.k. skazał go na karę 2 lat pozbawienia wolności i 500.000 zł grzywny (...).