Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 16 lipca 1992 r., sygn. I PZP 41/92

Przewodniczący: sędzia SN M. Mańkowska. Sędziowie SN: T. Flemming-Kulesza, W. Masewicz, T. Romer, W. Sanetra (sprawozdawca), S. Szymańska, M. Tyszel.

Sąd Najwyższy z udziałem prokuratora W. Skoniecznego, po rozpoznaniu w dniu 16 lipca 1992 r. wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich, skierowanego przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego do rozpoznania przez skład siedmiu sędziów Izby Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego, o podjecie uchwały zawierającej odpowiedź na następujące pytanie prawne:

Czy zgłoszenie się bezrobotnego do organu zatrudnienia, po rozwiązaniu umowy o prace zawartej z jego inicjatywy na czas określony, w czasie, gdy był uprawniony do zasiłku dla bezrobotnych, lecz którego wypłata podlegała w okresie tego zatrudnienia wstrzymaniu - uzasadnia zastosowanie art. 20 ust. 1 pkt 1 i 2, czy też art. 20 ust. 2 pkt 7 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu (Dz.U. Nr 106, poz. 457 ze zm.) w sytuacji, gdy nie upłynął jeszcze okres zasiłkowy przewidziany w art. 21 ust. 2 lub ust. 3 tej ustawy?

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00