Uchwała SN z dnia 1 kwietnia 1992 r., sygn. II UZP 6/92

Sąd Najwyższy przy udziale Prokuratora w Ministerstwie Sprawiedliwości w sprawie z wniosku Tadeusza K. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych - Oddział w P. o podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Apelacyjny w Poznaniu postanowieniem z dnia 22 stycznia 1992 r. II AUr 343/91 do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

„Czy dochód bieżąco zadeklarowany, stanowiący podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne osoby prowadzącej działalność gospodarczą na podstawie ustawy z dnia 18 grudnia 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym osób prowadzących działalność gospodarczą oraz ich rodzin (Dz.U. z 1989 r. nr 46, poz. 250), w wysokości wyższej od najniższej podstawy wymiaru określonej w § 31 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 stycznia 1990 r. w sprawie wysokości i podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, zgłoszenia do ubezpieczenia społecznego oraz rozliczenia składek i świadczeń z ubezpieczenia społecznego (Dz.U. nr 7, poz. 41 z późn. zm.), powinien być przyjęty do obliczenia podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne w wysokości dochodu faktycznie osiągniętego w danym okresie przyjętym do podwyższenia podstawy wymiaru?”