Uchwała SN z dnia 25 marca 1992 r., sygn. III CZP 20/92

Sąd Najwyższy w sprawie ze skargi dłużnika Północnych Zakładów Przemysłu Skórzanego w S. na czynności Komornika Sądu Rejonowego w S. z udziałem wierzyciela Banku Zachodniego w W. Oddział w P. po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Słupsku postanowieniem z dnia 2 października 1991 r. I Cz 127/91 do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

„Czy wyciąg z rejestru wierzytelności banku, zaopatrzony w oświadczenie o wymagalności roszczenia, ma w związku z treścią art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. – Prawo bankowe (Dz.U. nr 4, poz. 21 z późn. zm.) moc tytułu wykonawczego w sytuacji, gdy wpisaną do tego rejestru wierzytelność bank nabył w drodze umowy przelewu (art. 509 k.c.) zawartej z podmiotem, który nie jest uprawniony do samodzielnego wystawiania tytułu wykonawczego?”

podjął następującą uchwałę:

Wyciągi z ksiąg banków, o których mowa w art. 49 pkt 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. – Prawo bankowe (Dz.U. nr 4, poz. 21 z późn. zm.), oraz inne dokumenty związane z dokonywaniem czynności bankowych, stwierdzające zobowiązania na rzecz tych banków i zaopatrzone w oświadczenie, że oparte na nich roszczenia są wymagalne, mają moc tytułów wykonawczych (art. 53 ust. 2 prawa bankowego) także wówczas, gdy dotyczą wierzytelności nabytej przez bank na podstawie umowy przelewu (art. 509 § 1 k.c.), chyba że z wierzytelnością tą były związane zastrzeżenia co do sposobu i drogi jej dochodzenia lub oczekiwania.