Uchwała SN z dnia 20 czerwca 1991 r., sygn. I KZP 10/91

Sędzia, który brał udział w wydaniu orzeczenia, jest wyłączony na podstawie art. 30 § 1 pkt 7 k.p.k. od dalszego udziału w sprawie nie tylko wówczas, gdy orzeczenie to zostało uchylone przez sąd odwoławczy a sprawa przekazana do ponownego rozpoznania, ale także wtedy, gdy orzeczenie to „traci moc” na podstawić przepisu ustawy, wskutek wniesienia przez stronę sprzeciwu od tego orzeczenia.

Sąd Najwyższy w sprawie Józefa S., oskarżonego z art. 246 § 2 k.k., po rozpoznaniu przekazanego na podstawie art. 390 § 1 k.p.k. przez Sąd Apelacyjny w W., postanowieniem z dnia 27 marca 1991 r. zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy: „Czy sędzia, który wydał postanowienie o umorzeniu postępowania na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 7 grudnia 1989 r. o amnestii (Dz.U. nr 64, poz. 390 jest wyłączony – na podstawie art. 30 § 1 pkt 7 k.p.k. – od udziału w rozpoznaniu sprawy w razie złożenia sprzeciwu od tego postanowienia (art. 13 ust. 3 ustawy o amnestii)?” – uchwalił udzielić odpowiedzi jak wyżej.