Uchwała SN z dnia 15 listopada 1991 r., sygn. I PZP 57/91

Przewodniczący: sędzia SN T. Flemming-Kulesza.

Sędziowie SN: W. Sanetra, J. Skibińska-Adamowicz (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy z udziałem prokuratora J. Szewczyka, w sprawie z powództwa Czesława Z. przeciwko Zakładowi Wykonawstwa Sieci Elektrycznych w G. W. o prowizje z zysku za 1990 r., po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Zielonej Górze postanowieniem z dnia 8 października 1991 r. do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c:

1.  Czy ogólne zebranie załogi (delegatów) dokonujące podziału między członków rady pracowniczej (przewodniczącego) kwoty prowizji na podstawie § 4 ust. 2 i § 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 lutego 1991 r. w sprawie zasad przyznawania prowizji od zysku przedsiębiorstwa państwowego za rok 1990 (Dz.U. Nr 12, poz. 48) w związku z art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (jedn. tekst: Dz.U. z 1991 r. Nr 18, poz. 80 z późn. zm.) może odmówić jej przyznania członkom rady pracowniczej (przewodniczącemu),

2.  W przypadku odpowiedzi przeczącej na pytanie 1, a więc przyjęcia roszczeniowego charakteru świadczenia, czy członkom rady pracowniczej (przewodniczącemu) przysługuje prowizja w maksymalnej wysokości wynikającej z § 4 ust. 1 i 2 cytowanego wyżej rozporządzenia Rady Ministrów, bądź ustalonej przez ogólne zebranie załogi (delegatów) zgodnie z § 5 tego rozporządzenia?

podjął następującą uchwałę:

1.  Ogólne zebranie załogi (delegatów), dokonując podziału między członków rady pracowniczej (przewodniczącego) kwoty prowizji na podstawie § 4 ust. 2 i § 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 lutego 1991 r. w sprawie zasad przyznawania prowizji od zysku przedsiębiorstwa państwowego za rok 1990 (Dz.U. Nr 12, poz. 48), nie może odmówić przyznania tej prowizji członkom rady pracowniczej (przewodniczącemu).