Uchwała SN z dnia 26 kwietnia 1991 r., sygn. I PZP 9/91

Przewodniczący: sędzia SN J. Skibińska-Adamowicz. Sędziowie SN: J. Borkowski (sprawozdawca), J. Kwaśniewski

Sąd Najwyższy z udziałem prokuratora I. Kaszczyszyn, w sprawie z powództwa Grażyny T. przeciwko Prezesowi Sądu Wojewódzkiego w Szczecinie o przywrócenie do pracy po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Szczecinie postanowieniem z dnia 15 marca 1991 r. do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c:

Czy asesorowi sądowemu zwolnionemu ze służby przysługuje odwołanie do sądu pracy, czy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego?"

podjął następującą uchwałę:

Asesorowi sadowemu zwolnionemu ze służby przysługuje odwołanie do sadu pracy.

Uzasadnienie

Pozwem z dnia 18 lipca 1990 r. Grażyna T. wystąpiła do Sądu Rejonowego-Sądu Pracy w Szczecinie o odszkodowanie lub, ewentualnie, o przywrócenie do pracy; pozwany był Sąd Wojewódzki w Szczecinie. Pozew wniesiono na skutek zwolnienia powódki ze stanowiska asesora sądowego z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów z asesorami. Powódka po odbyciu aplikacji, od października 1988 r. była asesorem sądowym w Sądzie Rejonowym w Szczecinie. Zwolnienie powódki nastąpiło na podstawie art. 115 § 2 prawa o ustroju sądów powszechnych, na skutek jej prośby, ze skutkiem na dzień 10 lipca 1990 r., aktem z dnia 2 lipca 1990 r., podpisanym przez wicedyrektora Departamentu Kadr Ministerstwa Sprawiedliwości.