Uchwała SN z dnia 9 października 1991 r., sygn. I PZP 46/91

Sąd Najwyższy przy udziale Prokuratora w Ministerstwie Sprawiedliwości w sprawie z powództwa Teresy R. przeciwko Wojewódzkiemu Sztabowi Wojskowemu w T. o przywrócenie praw pracowniczych po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Toruniu postanowieniem z dnia 29 sierpnia 1991 r. IV Pr 173/91 do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

„Czy okresem pozostawania bez pracy w rozumieniu art. 11 ust. 2 ustawy z 24 maja 1989 r. o przywróceniu praw pracowniczych osobom pozbawionym zatrudnienia za działalność związkową, samorządową, przekonania polityczne i religijne (Dz.U. nr 32, poz. 172 i Dz.U. nr 64, poz. 391), jest okres pobierania renty inwalidzkiej III grupy, jeżeli przyczyną inwalidztwa osoby była przewlekła reakcja depresyjna spowodowana między innymi rozwiązaniem stosunku pracy z przyczyn przewidzianych w art. 11 ust. 2 przytoczonej wyżej ustawy?”

podjął następującą uchwałę: