Uchwała SN z dnia 10 maja 1991 r., sygn. III CZP 36/91

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Usługowego „Halimex” Spółka z o.o. w R. przeciwko Zakładom Metalowym „Nimet” w N. o zapłatę kwoty 960.000 zł po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Rzeszowie postanowieniem z dnia 8 marca 1991 r. I ACz 13/91 do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

„Czy do kosztów niezbędnych do celowego dochodzenia praw należnych podmiotowi gospodarczemu w razie wygrania przez niego sporu należą koszty zastępstwa przez spółkę świadczącą pomoc prawną na podstawie art. 24 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz.U. nr 41, poz. 324) ustalone w umowie zawartej między tym podmiotem gospodarczym a spółką, składające się z wynagrodzenia w wysokości należnej według przepisów o wynagrodzeniu adwokata oraz ryczałtowych kosztów ogólnych spółki obejmujących uzasadnione wydatki związane z jej działalnością gospodarczą?”

podjął następującą uchwałę:

Stronie reprezentowanej przez radcę prawnego, działającego w ramach spółki świadczącej pomoc prawną na podstawie art. 24 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz.U. nr 41, poz. 324 ze zm.), zwraca się koszty zastępstwa procesowego ustalone w umowie z tą spółką, nie wyższe jednak niż określone w przepisach regulujących opłaty za czynności adwokackie w postępowaniu przed organami wymiaru sprawiedliwości.