Uchwała Składu 7 Sędziów SN z dnia 30 kwietnia 1991 r., sygn. III CZP 6/91

Sąd Najwyższy przy udziale Prokuratora po rozpoznaniu wniosku Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 12 stycznia 1991 r. Nr Kw. Pr. 4121/5/90/C o udzielenie odpowiedzi na następujące zagadnienie prawne:

„Czy prawo związane z abonamentem telefonicznym stanowi dorobek małżonków w rozumieniu art. 31 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego i może być przedmiotem postępowania o podział tego majątku w przypadku rozwodu?”

podjął następującą uchwałę:

Prawo związane z abonamentem telefonicznym nabyte w czasie trwania wspólności majątkowej stanowi dorobek w rozumieniu art. 32 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego i może być przedmiotem podziału majątku wspólnego.

Uzasadnienie

Zagadnienie prawne przedstawione Składowi Siedmiu Sędziów przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego na wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich wyłoniło się w czasie obowiązywania ustawy z 15.XI.1984 r. o łączności (Dz.U. nr 54, poz. 275 ze zm.) i wydanego z upoważnienia tej ustawy rozporządzenia Ministra Łączności z 23.VI.1986 r. w sprawie ordynacji telekomunikacyjnej (Dz.U. nr 27, poz. 135 ze zm.). Przepisy tych aktów prawnych, przewidujące administracyjny tryb przydzielania abonamentu telefonicznego, przekazywania przydzielonego abonamentu innej osobie i rozpatrywania sporów między państwową jednostką organizacyjną „Polska Poczta Telegraf i Telefon” a osobami korzystającymi z jej usług, stały się podstawą stanowiska zajętego przez Sąd Najwyższy w postanowieniu z 18.IV.1986 r. III CRN 71/86 (OSNCP 1987 r., z. 7, poz. 104) że „prawo do abonamentu telefonicznego nie jest przedmiotem majątkowym stanowiącym dorobek małżonków w rozumieniu art. 31 § 1 k.r.o. wobec czego w postępowaniu o podział majątku wspólnego sąd nie może rozstrzygać, któremu z uczestników tego postępowania przypada prawo do takiego abonamentu”. Przytoczoną tezę Sąd Najwyższy motywował tym, że skoro przydzielenie abonamentu telefonicznego następuje w decyzji administracyjnej (§ 10 ust. 2 ordynacji telekomunikacyjnej) a przekazanie przydzielonego już abonamentu dokonuje się na drodze szczególnego postępowania administracyjnego (§ 12 ordynacji telekomunikacyjnej), to sąd powszechny nie jest władny do kontroli takiej decyzji, ani „do rozstrzygnięcia problemów należących do kompetencji organów administracji”.