Postanowienie SN z dnia 20 lutego 1990 r., sygn. IV CZ 29/90

Jeżeli w postępowaniu wywołanym rewizją wniesioną przez osobę, która ma być ubezwłasnowolniona – od postanowienia o całkowitym jej ubezwłasnowolnieniu z powodu choroby psychicznej – okaże się, że osoba ta z powodu zaburzeń psychicznych nie jest w stanie sprostać wymaganiom w zakresie skutecznego zaskarżenia orzeczenia, sąd wojewódzki obowiązany jest dokonać doręczeń pism sądowych do rąk kuratora ustanowionego w tym postępowaniu na podstawie art. 547 § 2 k.p.c.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku Prokuratora Rejonowego w Dąbrowie Górniczej o ubezwłasnowolnienie Romana Ś. na skutek zażalenia uczestnika postępowania na postanowienie Sądu Wojewódzkiego w Katowicach z dnia 27 września 1989 r. I Ns 162/88 – postanowił uchylić zaskarżone postanowienie.

Uzasadnienie

Sąd Wojewódzki postanowieniem z 30.VI.1989 r. ubezwłasnowolnił całkowicie uczestnika Romana Ś. z powodu choroby psychicznej w postaci zespołu paranoidalnego.