Wyrok SN z dnia 23 lutego 1989 r., sygn. II KR 19/89

Czyn sprawcy umyślnego przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu znamiennego skutkiem kwalifikuje się według spowodowanego skutku, natomiast usiłowanie przestępstwa zagrożonego karą surowszą można mu przypisać tylko wtedy, gdy w zamiarze popełnienia takiego przestępstwa zamierzał bezpośrednio ku jego dokonaniu, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z przyczyn od niego niezależnych.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 1989 r. sprawy Janusza S., oskarżonego o czyn określony w art. 11 § 1 k.k. w zw. z art. 148 § 1 k.k. i art. 25 § 2 k.k., z powodu rewizji wniesionej przez prokuratora od wyroku Sądu Wojewódzkiego w O. z dnia 9 grudnia 1988 r. – zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że podwyższył wymienioną oskarżonemu karę pozbawienia wolności do 2 lat (...).