Uchwała SN z dnia 30 maja 1989 r., sygn. V KZP 7/89

Unormowanie zawarte w art. 92 § 3 k.k. odnosi się także do osób wymienionych w art. 91 § 2 k.k.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu przedstawionego przez Sąd Wojewódzki w Zamościu, postanowieniem z dnia 18 stycznia 1989 r. na podstawie art. 390 § 1 k.p.k. zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy: „Jaki jest wzajemny stosunek normy prawnej z art. 91 § 3 k.k. traktujący o możliwości ubiegania się przez skazanego w warunkach art. 60 § 2 lub 3 k.k., po odbyciu przez niego co najmniej trzech czwartych kary do normy art. 91 § 2 pkt 3 i 4 k.k., a więc uzyskania uprawnień do ubiegania się o warunkowe zwolnienie już po odbyciu jednej trzeciej kary. W szczególności czy wielokrotni recydywiści korzystają z uprzywilejowanej sytuacji, o jakiej mowa w art. 91 § 2 pkt 3 i 4 k.k., czy też art. 91 § 3 k.k. wyłącza stany uprzywilejowania, o których mowa w paragrafie poprzedzającym ten przepis także do osób sprawujących wyłącznie pieczę nad dzieckiem do lat 15 i do osób, które ukończyły 60 rok życia będąc kobietą, zaś 65 rok życia odnośnie mężczyzn” – uchwalił udzielić odpowiedzi jak wyżej.