Uchwała SN z dnia 3 listopada 1989 r., sygn. III CZP 88/89

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Andrzeja L. przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej w K. o zapłatę po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym dnia 20 października 1989 r. zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Krakowie postanowieniem z dnia 28 lipca 1989 r. II Cr 707/89 do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

„Czy członek spółdzielni mieszkaniowej, któremu przysługuje własnościowe prawo do lokalu na warunkach kredytowych, może domagać się od Spółdzielni zasądzenia należności stanowiącej równowartość kosztów niezbędnych do usunięcia usterek w przydzielonym mu lokalu, celem doprowadzenia go do takiego stanu w jakim winien być oddany, o ile suma wpłaconej części wkładu i rat kredytowych przekroczyła te koszty?”

podjął następującą uchwałę:

Członek spółdzielni mieszkaniowej, któremu przydzielono lokal mieszkalny z usterkami może domagać się nakazania spółdzielni, by usunęła usterki, nie może natomiast żądać wprost zasądzenia od spółdzielni na jego rzecz kwoty stanowiącej równowartość kosztów niezbędnych do usunięcia usterek i doprowadzenia lokalu do stanu, w jakim winien być oddany.