Uchwała SN z dnia 6 sierpnia 1987 r., sygn. III PZP 26/87

Przewodniczący: sędzia SN: W. Myga. Sędziowie SN: B. Błachowska (sprawozdawca), M. Sadowski.

Sąd Najwyższy z udziałem prokuratora Prokuratury Generalnej PRL, I. Kaszczyszyn, w sprawie z powództwa Bożeny P. i innych przeciwko Wojewódzkiej Stacji Pogotowia Ratunkowego w B. o uznanie wypowiedzenia warunków pracy i płacy za bezskuteczne po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym dnia 30 lipca 1987 r. zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Bydgoszczy postanowieniem z dnia 21 maja 1987 r. do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

Czy pielęgniarkom zatrudnionym na oddziale szpitalnym Wojewódzkiej Stacji Pogotowia Ratunkowego przysługuje dodatek w wysokości 10% uposażenia zasadniczego określony w § 3 ust. 3 zarządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 15 grudnia 1981 r. (Dz. Urz. MZiOS z 1982 r. Nr 3, poz. ze zm. 14), czy też dotyczy on wyłącznie osób zatrudnionych w dziale usług tej stacji?