Wyrok SN z dnia 8 października 1987 r., sygn. II CR 269/87

Obowiązek dziennikarza do zachowania szczególnej staranności i rzetelności przy zbieraniu i wykorzystaniu materiałówprasowych (art. 12 ust. 1 prawa prasowego) oznacza kwalifikowaną staranność i rzetelność.

Przewodniczący: sędzia SN J. Suchecki. Sędziowie SN: Z. Świeboda (sprawozdawca) T. Żyznowski.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy z powództwa Stanisława S. przeciwko Krystynie P. i Ryszardowi L. o ochronę dóbr osobistych i rentę na skutek rewizji powoda od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Szczecinie z dnia 24 czerwca 1987 r. (...).

oddalił rewizję (...)

Z uzasadnienia

Wyrokiem z dnia 24 czerwca 1987 r. Sąd Wojewódzki w Szczecinie oddalił powództwo o ochronę dóbr osobistych i ustalił, co następuje:

Powód posiadający wyższe wykształcenie pracował od 1954 r. w szkolnictwie, przez wiele lat na kierowniczych stanowiskach, w szczególności od września 1967 r. do końca sierpnia 1973 r. jako dyrektor Liceum Ekonomicznego Nr 2 w S., a od września 1973 r. do dnia 31 stycznia 1981 r. jako dyrektor Technikum Mechaniczno-Energetycznego w S. Z dniem 1 lutego 1982 r. przeniesiony został na własną prośbę na stanowisko nauczyciela-metodyka fizyki w (...) Oddziale Doskonalenia Nauczycieli Instytutu Kształcenia Nauczycieli w W. z jednoczesnym zobowiązaniem do prowadzenia zajęć dydaktyczno-wychowawczych w wymiarze 3-6 godzin tygodniowo w Szkole Podstawowej Nr 2 w S., od dnia 30 sierpnia zaś zatrudniony został jako nauczyciel-metodyk do spraw internatów. Pismem z dnia 16 sierpnia 1983 r. Kurator Oświaty i Wychowania przeniósł powoda za jego zgodą na stanowisko wychowawcy do Państwowego Zakładu Wychowawczego w P. i powierzył mu pełnienie funkcji dyrektora. Przełożeni powoda oczekiwali od niego uzdrowienia gospodarki finansowej i zintegrowania środowiska. Ośrodek w P. bowiem istnieje od 1973 r., przy czym od 1981 r. jako zakład wychowawczy dla dzieci z lekkim upośledzeniem umysłowym. W około 100 domkach mieszka około 200 wychowanków oraz nauczyciele, wychowawcy i personel administracyjny w liczbie 100 osób. Ze względna specyfikę Ośrodek od początku przysparzał kłopotów kuratorium. Powód nie zintegrował środowiska, doprowadził do zaostrzenia konfliktu istniejącego wcześniej między kierownictwem ośrodka a częścią pracowników, nie przeciwdziałał szerzeniu się pijaństwa na terenie Ośrodka, podejmował działania, które nosiły znamiona odgrywania się na osobach, z którymi pozostawał w konflikcie. Ponadto dopuścił do osłabienia autorytetu organizacji partyjnej, która w swoim działaniu koncentrowała się na wyjaśnianiu istniejących zatargów, a jako członek Komisji Rewizyjnej (...) dopuścił do nieprawidłowego głosowania na zebraniu sprawozdawczo-wyborczym (...). Orzeczeniem Wojewódzkiej Komisji Kontroli (...) z dnia 1 kwietnia 1985 r. powód ukarany został upomnieniem. Centralna Komisja Kontroli (...) orzeczenie to zmieniła i wymierzyła powodowi karę nagany. W tym samym postępowaniu naganą ukarany został Józef P. pozostający z powodem w konflikcie.