Postanowienie SN z dnia 9 września 1987 r., sygn. III CRN 233/87

Wierzyciel, który bez potrzeby powoduje wszczęcie egzekucji w sytuacji, gdy dłużnik zgodnie z tytułem wykonawczym dobrowolnie świadczy alimenty w wymaganej wysokości i ustalonym terminie, sam powinien ponieść wywołane tym postępowaniem koszty egzekucyjne, przysługujące organowi egzekucyjnemu. Zwolnienie wierzycielki, jako dochodzącej roszczeń alimentacyjnych, od uiszczenia kosztów sądowych (art. 111 § 1 pkt 2 k.p.c.), które rozciąga się także na postępowanie egzekucyjne (art. 771 k.p.c.), w tym wypadku dotyczy tylko kosztów niezbędnych do celowego przeprowadzenia egzekucji (art. 770 k.p.c.).

Przewodniczący: sędzia SN G. Bieniek. Sędziowie SN: H. Ciepła, K. Strzępek (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy ze skargi dłużnika Eugeniusza S. na czynności komornika Rewiru I Sądu Rejonowego w Sosnowcuw sprawie wierzycielki Zofii G. przeciwko Eugeniuszowi S. o alimenty na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości od postanowienia Sądu Rejonowego w Sosnowcu z dnia 29 stycznia 1987 r.