Orzeczenie
Uchwała SN z dnia 26 czerwca 1986 r., sygn. III PZP 38/86
Przewodniczący: sędzia SN J. Wasilewski. Sędziowie SN: E. Brzeziński (sprawozdawca), A. Szczurzewski.
Sąd Najwyższy z udziałem prokuratora Prokuratury Generalnej PRL, S. Trautsolta, w sprawie z powództwa Ryszarda U. przeciwko Przedsiębiorstwu Budowy Obiektów Użyteczności Publicznej (...) w B. o zapłatę po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Bydgoszczy Wydział Pracy postanowieniem z dnia 21 maja 1986 r. do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:
Czy użyte w § 10 ust. 1010 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie niektórych praw i obowiązków pracowników skierowanych do pracy za granicą w celu realizacji budownictwa eksportowego i usług związanych z eksportem (Dz. U. z 1974 r. Nr 51, poz. 330; zm.: Dz. U. 7. 1982 r. Nr 2, poz. 14; z 1984 r. Nr 58, poz. 297) określenie nie dalej niż 500 km od granicy polskiej" oznacza: a) odległość stanowiącą odpowiednik trasy kolejowej, drogowej, lotniczej, b) odległość, jaką pracownik faktycznie pokonywał, c) odległość geograficzną, tj. mierzoną w linii prostej od najbliższego odcinka granicy polskiej?"
podjął następującą uchwałę:
Zawarte w przepisie § 12 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie niektórych praw i obowiązków pracowników skierowanych do pracy za granicą w celu realizacji budownictwa eksportowego i usług związanych z eksportem (jedn. tekst: Dz. U. z 1986 r. Nr 19, poz. 101) według dawnej numeracji § 10 ust. 10 wyrażenie nie dalej niż 500 km od granicy polskiej" oznacza odległość, jaką pracownik musi pokonać z miejsca swego zatrudnienia za granicą do granicy polskiej przez najbliższe polskie przejście graniczne, korzystając z legalnych, dostępnych połączeń komunikacyjnych.
