Wyrok SN z dnia 13 grudnia 1985 r., sygn. III ARN 29/85

Legalizacja obiektu budowlanego (budynku mieszkalnego), wzniesionego bez pozwolenia na budowę na gruncie, który w zatwierdzonym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego nie jest przeznaczony pod zabudowę albo został przeznaczony pod innego rodzaju zabudowę, jest możliwa tylko w razie dokonania odpowiednich odstępstw (zmian) od tego planu (art. 37 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 28 ust. 1 i art. 40 ustawy z dnia 24 października 1974 r. prawo budowlane Dz.U. Nr 38, poz. 229 ze zm.).

Przewodniczący: sędzia SN J. Niejadlik (sprawozdawca).

Sędziowie SN: Z. Marmaj, W. Łysakowski, M. Sychowicz, SW J. Dąbrowski.

Sąd Najwyższy z udziałem prokuratora Prokuratury Generalnej, E. Oborskiego, po rozpoznaniu sprawy ze skargi Bogdana P. na decyzję ostateczną dyrektora Wydziału Planowania Przestrzennego, Urbanistyki, Architektury i Nadzoru Budowlanego Urzędu Wojewódzkiego w G. w przedmiocie nakazania rozbiórki obiektu budowlanego na skutek rewizji nadzwyczajnej Prokuratora Generalnego PRL od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Gdańsku z dnia 2 maja 1985 r.