Postanowienie SN z dnia 6 sierpnia 1985 r., sygn. II CZ 58/85

Jeżeli umowa przewozu zawarta jest z przewoźnikiem morskim, to cech7y bezpośredniego dokumentu przewozowego, o którym mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 23 października 1975 r. o Państwowym Arbitrażu Gospodarczym, spełnia jedynie konosament bezpośredni (art. 129 i 130 k.m.). Państwowy Arbitraż Gospodarczy więc nie jest właściwy do rozpoznania sporów związanych z przewozem w komunikacji międzynarodowej, gdy przewóz dokonywany był przez polskie siatki handlowe z konosamentem bezpośrednim, o którym mowa w art. 129 i 130 k.m., a jedną ze stron sporu jest przewoźnik. Spory takie należą do właściwości sądów powszechnych (art. 2 § 1 i 2 k.p.c. w związku z art. 3 ust. 2 ustawy o Państwowym Arbitrażu Gospodarczym)