Wyrok SN z dnia 27 listopada 1984 r., sygn. II URN 143/84

Artykuł 61 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 267) nie uzasadnia łączenia przy obliczaniu podstawy wymiaru emerytury wynagrodzenia należnego z tytułu umowy o pracę wynagrodzeniem przysługującym z tytułu zatrudnienia przy wykonywaniu pracy nakładczej.

Przewodniczący: sędzia SN Z. Stypułkowska.

Sędziowie: W. Myga, J. Myślicki (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy z wniosku Zdzisława R przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. o podstawę wymiaru emerytury na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych od wyroku Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu z dnia 14 stycznia 1984 r. uchylił zaskarżony wyrok i poprzedzające go orzeczenie Rady Nadzorczej Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W. z dnia 13 września 1983 r. oraz decyzję Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W. z dnia 25 maja 1983 r. i przekazał sprawę temu Oddziałowi Zakładu Ubezpieczeń Społecznych do ponownego rozpatrzenia.