Postanowienie SN z dnia 13 kwietnia 1983 r., sygn. I PR 29/83

1.  Pracownikowi naukowo-badawczemu zatrudnionemu na podstawie umowy o pracę na czas nie określony, w przypadku wypowiedzenia umowy o pracę, przysługuje odwołanie w trybie administracyjnym, gdy opiera je na zarzucie bezzasadności wypowiedzenia ( art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 17 lutego 1961 r. o instytucjach naukowo-badawczych - jedn. tekst: Dz. U. z 1975 r. Nr 7, poz. 41) oraz w trybie przewidzianym w kodeksie pracy gdy odwołanie opiera na zarzucie niezgodności wypowiedzenia z prawem (art. 30 powołanej wyżej ustawy z dnia 17 lutego 1961 r.)

2 W przypadku roszczenia o uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne lub roszczenia o przywrócenie do pracy pracownika naukowo-badawczego zatrudnionego na podstawie umowy o pracę na czas nie określony, terenowa komisja odwoławcza może uznać się za niewłaściwą do rozpoznania sprawy dopiero wtedy gdy wnioskodawca po wyjaśnieniu mu treści obowiązujących przepisów jednoznacznie sprecyzuje, ze roszczenia swoje opiera na przesłance wypowiedzenia nieuzasadnionego; brak takiego jednoznacznego oświadczenia zobowiązuje terenową komisję odwoławczą do rozpoznania odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę w zakresie jego zgodności z prawem (art. 46 k.p.).