Uchwała SN z dnia 23 lutego 1982 r., sygn. III CZP 3/82

Przewodniczący: sędzia SN J. Pietrzykowski (sprawozdawca). Sędziowie SN: R. Czarnecki, Ł. Grygołajtys.

Sąd Najwyższy w sprawie z wniosku Aleksandry Z. z udziałem Adama Z. o wydanie zarządzenia tymczasowego po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Łodzi postanowieniem z dnia 14 grudnia 1981 r. do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

Jakie przesłanki są wymagane przy wydaniu zarządzenia tymczasowego w trybie art. 730 § 3 k.p.c. w odniesieniu do zasądzonych alimentów?"

podjął następującą uchwałę:

Do zarządzenia tymczasowego, które w myśl art. 730 § 3 k.p.c. może być wydane po uzyskaniu przez wierzyciela orzeczenia podlegającego wykonaniu, wymaganie uprawdopodobnienia, że brak zabezpieczenia pozbawiłby wierzyciela zaspokojenia, (art. 730 § 1 k.p.c.), oraz ograniczenie czasowe dotyczące przyszłych powtarzających się świadczeń (art. 730 § 2 k.p.c.) mają zastosowanie także wtedy, gdy zarządzenie tymczasowe ma na celu zabezpieczenie zasądzonych przyszłych świadczeń alimentacyjnych.