Wyrok SN z dnia 19 stycznia 1982 r., sygn. IV CR 500/81

Część sentencji wyroku w sprawie ochrony dóbr osobistych która dotyczy przeproszenia, powinna zawierać między innymi ściśle zindywidualizowane określenie czynności, która ma być dopełniona. Sąd nie może ograniczyć się do takiej formuły sentencji wyroku, w której sformułowanie treści oświadczenia, w tym także przeproszenia, pozostawia się stronie pozwanej. Tego rodzaju sposób formułowania sentencji wyroku nie odpowiada zasadzie, że sentencja wyroku musi być definitywna i kategoryczna i nie można jej konkretyzacji pozostawić którejkolwiek ze stron.

Przewodniczący: sędzia SN K. Piasecki (sprawozdawca). Sędziowie SN: Z. Marmaj, A. Wielgus.