Wyrok SN z dnia 17 września 1982 r., sygn. II CR 349/82

1.  Przepis art. 125 k.r.o nie stoi sam przez się na przeszkodzie rozwiązaniu przysposobienia, orzeczonego przed dniem 1 marca 1976 r. na podstawie blankietowej zgody rodziców dziecka. Przepis ten jedynie akcentuje, że rozwiązanie takiego przysposobienia jest dopuszczalne tylko w wyjątkowych, uzasadnionych szczególnymi okolicznościami wypadkach, przede wszystkim wtedy, gdy tego wymaga dobro małoletniego dziecka.

2.  Stroną pozwaną w sprawie z powództwa przysposabiającego o rozwiązanie przysposobienia powinna być osoba przysposobiona, a skoro jest ona małoletnia i skoro w myśl przepisów art. 98 k.r.o. matka nie może jej reprezentować, to uczynić to powinien kurator ustanowiony przez sąd opiekuńczy (art. 99 k.r.o), matka zaś może uczestniczyć w sprawie tylko jako interwenient uboczny.