Uchwała SN z dnia 28 października 1982 r., sygn. III CZP 41/82

Przewodniczący: sędzia SN R. Czarnecki (sprawozdawca). Sędziowie SN: W. Łysakowski, J. Majorowicz.

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Ewy P. przeciwko Franciszkowi P. o alimenty po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Białymstoku postanowieniem z dnia 29 czerwca 1982 r. do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c:

Czy po prawomocnym orzeczeniu rozwodu dopuszczalne jest dochodzenie roszczeń alimentacyjnych przez dziecko przeciwko rodzicowi w procesie zawisłym przed wytoczeniem powództwa o rozwód, w wypadku gdy w trakcie procesu rozwodowego nie orzeczono o obowiązku przyczyniania się do zaspokajania potrzeb rodziny w trybie art. 443 § 1 k.p.c?"

podjął następującą uchwałę:

Jeżeli w sprawie o rozwód sąd nie orzekł na mocy art. 443 § 1 k.p.c. o obowiązku małżonków przyczyniania się do zaspokojenia potrzeb rodziny przez czas trwania tego procesu, to w postępowaniu w sprawie z powództwa dziecka przeciwko jednemu z rodziców o alimenty, wszczętym przed wytoczeniem powództwa o rozwód (art. 445 § 2 k.p.c), dopuszczalne jest dochodzenie po prawomocnym orzeczeniu rozwodu i podjęciu zawieszonego postępowania świadczeń alimentacyjnych za okres od wszczęcia postępowania w sprawie o alimenty do prawomocnego orzeczenia rozwodu.