Wyrok SN z dnia 25 marca 1981 r., sygn. I PR 19/81

1.  Ustalenie, że przymus", pod presją którego kierownik zakładu pracy podjął decyzją o rozwiązaniu z pracownikiem umowy o pracę, polegał na presji opinii załogi pracy czy też jego reprezentatywnego kolektywu motywowanej istnieniem określonej prawem przyczyny uzasadniającej to rozwiązanie wyklucza oceną takiej decyzji (oświadczenia woli) z punktu widzenia przepisów art. 82, 84 i 88 k.c., nawet w przypadku jej podjęcia przez tego kierownika wbrew własnemu przekonaniu.

2.  Żądanie załogi" nie może stanowić samoistnej przyczyny uzasadniającej rozwiązanie przez zakład pracy umowy o pracę z pracownikiem; mogą zaś stanowić taką przyczynę okoliczności uzasadniające wystąpienie załogi z takim żądaniem; jednak podanie przez kierownika zakładu pracy jako takiej przyczyny żądania załogi" w konkretnej sytuacji może spełniać wymagania art. 38 § 1 k.p. odnośnie do przewidzianej w nim przyczyny uzasadniającej rozwiązanie umowy o pracę.