Wyrok SN z dnia 27 maja 1981 r., sygn. II URN 66/81

1)  W świetle § 4 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 października 1975 r. w sprawie zasad obliczania zasiłków z ubezpieczenia społecznego oraz pokrywania wydatków na te zasiłki (Dz. U. Nr 35, poz. 193) przy ustaleniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego nie uwzględnia się takich składników wynagrodzenia, do których w myśl obowiązujących przepisów -pracownik zachował prawo w okresie pobierania zasiłku.

2)  Błędne wypłacenie określonego składnika wynagrodzenia w okresie choroby pracownika powoduje jedynie odpowiednie naliczenie tego składnika wynagrodzenia na poczet zasiłku chorobowego.

Przewodniczący: Sędzia. SN W. Dębicka. Sędziowie SN: M. Rafacz-Krzyżanowska (sprawozdawca), S. Perestaj.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu sprawy wniosku Mieczysława G. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. o podstawę wymiaru zasiłku chorobowego, na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości w Lodzi z dnia 19 listopada 1980 r.