Uchwała SN z dnia 30 maja 1981 r., sygn. II UZP 9/81

Przewodniczący: Sędzia SN S. Perestaj (sprawozdawca). Sędziowie SN: E. Brzeziński, K. Zieliński.

Sąd Najwyższy, z udziałem Prokuratora Prokuratury Generalnej PRL, K. Soboty, w sprawie z wniosku Jarosława K. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. o wysokość podstawy wymiaru renty, i dodatku za staż pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Koszalinie postanowieniem z dnia 10 marca 1981 r. do rozstrzygnięcia w trybie art. 66 ustawy z dnia 24 października 1974 r. o okręgowych sądach pracy i ubezpieczeń społecznych:

.a) Czy pracownikowi, któremu przyznano rentę inwalidzką w 1972 r. na (podstawie ustawy o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym z dnia 23 stycznia 1968 > r. (Dz. U. Nr 3, poz. 6), a który następnie wykonywał pracę nakładczą osiągając wynagrodzenie nie mniejsze od wynagrodzenia uznanego aktualnie za najniższe dla pracowników gospodarki uspołecznionej, przeliczenia renty należy dokonać na podstawie -ustawy o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym z dnia 23 stycznia 1968 r. (Dz. U. Nr 3, poz. 6), czy też na podstawie ustawy z dnia 31 marca 1977 r. o dalszym zwiększeniu emerytur i rent oraz o zmianie niektórych przepisów o zaopatrzeniu emerytalny(Dz. U. Nr 11, poz. 43);