Wyrok SN z dnia 21 grudnia 1981 r., sygn. I CR 339/81

Rozwiązanie stosunku przysposobienia sprawia, że z chwilą rozwiązania ustają jego skutki (art. 126 k.r.o.), ustaje więc więź rodzinna nie tylko między przysposabiającymi a przysposobionym, lecz także między przysposabiającym a dziećmi przysposobionego. Jeżeli więc przysposobiony ma małoletnie dzieci, okoliczność, że również one byłyby dotknięte skutkami rozwiązania. przysposobienia, przemawia za bardziej surową oceną w świetle zasad współżycia społecznego zasadności żądania przez przysposabiających rozwiązania stosunku przysposobienia, niż to ma miejsce wtedy, gdy dorosły przysposobiony jest bezdzietny.

Przewodniczący: sędzia SN Z. Trybulski.

Sędziowie SN: T. Bukowski, J. Pietrzykowski (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy z powództwa Zofii i Jana małżonków O. przeciwko Ryszardowi O. o rozwiązanie przysposobienia na skutek rewizji pozwanego od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Lublinie z dnia 4 czerwca 1981 r.