Postanowienie SN z dnia 7 maja 1981 r., sygn. IV CZ 57/81

Przesłanką skazania na grzywnę jest stosownie do art. 120 § 3 k.p.c. rozmyślne wprowadzenie sądu w błąd w celu uzyskania zwolnienia od kosztów, chodzi wiać o działanie z zamiarem z góry powziętym, o działanie oszukańcze. Przepis ten o charakterze wyjątkowym nie podlega wykładni rozszerzającej. Nie podpadają pod niego sytuacje, w których powód, dochodząc w pozwie ustalenia nieważności umowy sprzedaży nieruchomości, traktuje otrzymaną w wyniku tej umowy cenę kupna jako nie należącą, do niego ze wzglądu na nieważność umowy. Pomijając bowiem merytoryczna ocenę takiego postępowania, należy uznać, że przekonanie powyższe wyłącza świadome działanie w podanym wyżej znaczeniu.