Orzeczenie SN z dnia 9 września 1981 r., sygn. IV CZ 54/61

1.  Artykuł 205 pkt 2 k.p.c. dotyczy pierwszej rozprawy w znaczeniu formalnym, bez względu na to, co jest ]e] przedmiotem, chyba że po jej zamknięciu zostanie wydany wyrok zaoczny.

2.  Stwierdzenie przez sąd, że powództwo wzajemne jej spóźnione, nie uzasadnia jego odrzucenia, jeżeli spełnia wszystkie wymagania procesowe.

3.  Sąd w postępowaniu zabezpieczającym jest uprawni oceniać wagę przesłanek uwiarogadniających roszczenie przez ich porównanie z przesłankami, które podważają uprawdopodobnienie powództwa.

Przy ocenie, czy roszczenie jest wiarogodne, sąd powinien uwzględnić także znajdujący się w aktach sprawy materiał, który podaje w poważną wątpliwość okolicznośc1 mające uprawdopodobnić żądanie.

4.  Zagrożenie pozbawienia zaspokojenia jest pewnym sianem obiektywnym dotyczącym zachowania się dłużnika. Stwierdzenie zatem zagrożenia zależy od obiektywnej sytuacji dłużnika. Zagrożenie zaspokojenia wierzyciela musi być konkretnie stwierdzone w każdym wypadku. W celu uprawdopodobnienia tej przesłanki dopuszczalne jest powoływanie się także na fakty powszechnie znane. Strona, w stosunku do której ma być dokonane zabezpieczenie, może dowodzić, że okoliczności danego wypadku takich faktów w stosunku do niej nie potwierdzają.