Wyrok SN z dnia 12 lutego 1980 r., sygn. IV PR 19/80

Skutki niedopełnienia obowiązków lub przekroczenia uprawnień ustalone w prawomocnym wyroku skazującym za przestępstwo z art. 218 § 1 k.k. pracownika odpowiadającego za szkodę w powierzonym mu mieniu nie mogą być uznane za niezależne od pracownika w myśl art. 124 § 3 k.p.

Przewodniczący: sędzia SN W. Formański. Sędziowie SN: E. Jachczyk (sprawozdawca), Z. Świeboda.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy z powództwa Gminnej Spółdzielni Samopomoc Chłopska w W. przeciwko Stanisławowi T., Romanowi C. i Gabrielowi G. o odszkodowanie na skutek rewizji pozwanego Stanisława T. od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Lublinie z dnia 23 maja 1979 r.

oddalił rewizję.

Uzasadnienie

Powodowa Spółdzielnia domagała się solidarnego zasądzenia od wszystkich pozwanych kwoty 126462,89 zł oraz ponadto od pozwanego Stanisława T. kwoty 2635,11 zł z odsetkami i kosztami procesu twierdząc, że pozwany Stanisław T. oraz pozwany Roman C., który w dniu 1.IV.1977 r. przejął od niego magazyn, jako materialnie odpowiedzialni kierownicy piekarni, a pozwany Gabriel G. jako przewodniczący komisji remanentowej, spowodowali szkodę powodowej Spółdzielni w wysokości żądanej w pozwie kwoty. W szczególności remanent zdawczo-odbiorczy sporządzony przez komisję, której przewodniczącym był pozwany Gabriel G., dokonany był wadliwie, gdyż ukryto znaczny niedobór powierzonego Stanisławowi T. mienia.