Uchwała SN z dnia 3 kwietnia 1980 r., sygn. III CZP 13/80

Przewodniczący: Sędzia SN J. Pietrzykowski (sprawozdawca). Sędziowie SN: A. Gola, J. Majorowicz.

Sąd Najwyższy, w sprawie z powództwa Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego w Ł. z udziałem Tadeusza i Anny małż. K. o nadanie klauzuli wykonalności, po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Łodzi postanowieniem z dnia 10 stycznia 1980 r. do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.

Czy można na podstawie art. 787 k.p.c. nadać klauzulę wykonalności przeciwko małżonkowi dłużnika, jeżeli małżonek ten po powstaniu zobowiązania i tytułu wykonawczego zawarł z dłużnikiem umowę wyłączającą wspólność ustawową, a okoliczność ta nie była wiadoma wierzycielowi (art. 47 § 2 k.r.o.)?

uchwalił:

Nie stanowi przeszkody do nadania tytułowi egzekucyjnemu, wydanemu przeciwko osobie pozostającej w związku małżeńskim, klauzuli wykonalności także przeciwko jej małżonkowi, z ograniczeniem jednak jego odpowiedzialności do majątku objętego wspólnością majątkową (art. 787 k.p.c.), okoliczność, że po powstaniu wierzytelności małżonkowie umownie wyłączyli wspólność ustawową. Otrzymanie przez wierzyciela wiadomości o zawarciu umowy majątkowej i jej rodzaju umożliwia małżonkom skuteczne powoływanie się względem wierzyciela na wyłączenie tą umową wspólności ustawowej (art. 47 § 2 k.r.o.) wtedy, gdy otrzymał on taką wiadomość przed powstaniem wierzytelności.